ROT Klas

Op school is er veel onrust.

Zo tegen het einde van het jaar. Er is een klas, en ik denk dat dit op iedere school zo zal zijn. Wat, zoals de directie zegt een ROT klas is. Een lastige klas. Vol lastige kinderen.

Het zal je maar gezegd worden. Dat jij in deze klas zit, als kind. En dat jij de moeder bent van dit kind in deze klas. Dat doet echt wel wat met je. En met je kind.  Dat de kinderen in de klas een uitdaging zijn dat kan. Maar ze zijn natuurlijk niet rot. Of. Lastig.

De intentie en de boodschap die daaronder zit is natuurlijk. Jij bent niet ok. Je mag niet zijn wie je bent. En dat maakt echt wel heel erg veel kapot. En dat gaat me aan mijn hart. Het raakt me.

De leerkrachten die voor deze klas met een uitdaging staan. Zijn niet capabel om het groeps proces te sturen. Wat er in de klas gebeurd. Wie bondjes kweken. Wie pest. Wie gepest word. Wie zich onzichtbaar maakt. En dus dreigen ze. Straffen ze. Als je dit niet dan… Zo zeg maar.

Dat vind ik echt heel heftig. Niet alleen voor de kinderen IN de klas maar voor de hele school. De lagere klassen bootsen na. Dus ontstaan daar nu ook problemen. Op het gebied van veiligheid. Grenzen. Rust. Pesten. Gepest worden.

Onredelijk als je het mij vraagt. Dat heeft impact. Impact op alle kinderen. Er zitten een paar ‘drukte makers’, pesters, bij. Die veel aandacht vragen. En die krijgen ze ook. Op een negatieve manier. Dat wel. Maar aandacht is aandacht. De veiligheid in de klas, op de hele school, is ver te zoeken.

Voor hoogsensitieve of gevoelige kinderen is dat extra heftig. Die filteren niet. Alles komt even hard binnen. Ook de negatieve shit. Die lopen over. Slapen s’nachts slecht. Willen niet meer naar school. Gaan zich aanpassen. Om zich heen slaan woordelijk of letterlijk. Druk doen. De clown uithangen. Zich terug trekken. Worden onzichtbaar.

De pester. De gepeste. Allebei vanuit onzekerheid. Vaak zit er een trauma onder. Eigenlijk altijd. Gescheiden ouders. Andere heftige problemen in de thuissituatie. Verhuizen. Veranderen van school. Allemaal heeft het impact. En op hoogsensitieve kinderen extra hard. Het is dus ook niet zo dat super gevoelige kinderen niet kunnen pesten. Dat is echt niet zo. Als ze zich maar onveilig genoeg voelen. Dan gaan ze vanzelf om zich heen slaan.

En de kwaliteit van HS kids is dat ze haarfijn aanvoelen wie een geschikt slachtoffer zou kunnen zijn. Maar ook de andere kant is waar. HS kids kunnen ook makkelijk slachtoffer worden. Ze passen zich zo enorm aan.  Om maar niet geraakt te worden. Maar het helpt niet. Niks helpt. Zolang het gedrag van beide niet doorbroken word. Er zal met allebei gewerkt moeten worden. Met de pester en het gepeste kind.

Voor beide geldt dat veiligheid zo ontzettend belangrijk is en wanneer leerkrachten dat niet kunnen bieden. Of niet aan kunnen sturen lopen al deze prachtige kinderen deuken op. Bij gevoelige kinderen zijn het misschien krasjes. Bij hooggevoelige kinderen deuken en scheuren. Onherstelbaar. En men. Wat gaat me dat aan het hart. Dat er soms dus leerkrachten voor de klas staan die dit niet zien. Dat deze super gevoelige kinderen echt een andere aanpak nodig hebben.  Zo’n kind straffen omdat ze om zich heen gaan slaan. Soms letterlijk. Als dat niet goed op gepakt wordt. Fout op fout gemaakt word. Dan beschadigen deze kinderen echt. Het zal ze altijd bij blijven. Het gevoel van niet begrepen worden. Van niet gezien worden. Van angst. Angst om ‘raar’ te zijn. Om ‘anders’ te zijn.

Een ding is zeker. Straffen heeft ECHT GEEN ZIN! Het helpt niet. Het verergert de situatie alleen maar. Wat wel helpt? Praten helpt wel. Juiste vragen stellen ook. Echt luisteren. Inzicht geven ook. Denken in mogelijkheden samen met het kind.

Echt het is geen hogere wiskunde. Je moet alleen wel echt verbinden. Met jezelf als moeder, je verbinden met de leerkracht. Hoe moeilijk dat soms ook is. En natuurlijk ook met je kind. En ja deze lieve dappere krachtige en soms om zich heen slaande kinderen prikken dwars door je heen. Daar zal je mee aan de slag moeten. Loop er niet voor weg. Neem je verantwoordelijkheid en ga aan de bak. Zorg dat je het fixt. Voor je kind EN voor jezelf. Wees het voorbeeld voor de leerkracht hoe het met jou kind werkt. Wat jouw kind nodig heeft.

Leg de leerkracht uit. Tot in detail. Hoe het met je kind werkt. Wat je kind wel helpt en vooral ook wat niet. Dat is soms een heel gepuzzel. Ook voor je kind.

Deze kinderen moeten het samen als klas EN met hun leerkracht doen. Als leerkracht geeft dit je een enorme machtige positie van waaruit je kinderen kunt maken en breken. Dat bij de leerkracht inzichtelijk maken helpt vaak ook. Hoe spannend dat ook is.

Weet en leer als moeder wat je kind nodig heeft. Verdiep. Lees. Leer. Niet dat ik zeg dat je dat niet doet. Want ik hoor je. Daar heb ik helemaal geen tijd voor. Dat snap ik. De vraag is wat voor voorbeeld jij voor je kind wil zijn. Mag je voor jezelf opkomen? Daar krachtig in gaan staan. Om op te komen voor wat je kind nodig heeft? Hoe spannend ook?

Ik zie je. Ik hoor je. Alle ballen voor iedereen in de lucht houden. Daar heb je tijd voor. MAAK Tijd. Om te leren. Te leren wat je kinderen nodig hebben. 20% van de mensen is hoogsensitief. Dat geldt dus ook voor de klas van je kids. 20% dus bij 25 kids zijn er 5 hoogsensitief. Ja dat is echt zo… En die kunnen alles bepalend zijn. Voor hoe het er in de klas van jou kind aan toe gaat. Temperamentvolle. Lastige. Slimme kinderen. Drukke beweeglijke kinderen. Terug getrokken. Moeilijk contact makende kinderen. Allemaal hoogsensitief.

Ik schrik er nog altijd van hoe weinig leerkrachten weten over de signalen van hoogsensitiviteit.

Maak tijd om de signalen te herkennen. Actief aan de slag te gaan. Voordat de scheuren zo diep zijn dat je genoodzaakt bent om je kinderen uit de klas te halen. Dan ben je echt te laat. Dan zijn je prachtige kinderen echt beschadigt.

Ben dapper. Ben kwetsbaar. Ben een voorbeeld. Ben jezelf. Ben begripvol.

Zie je kinderen met hun talenten. Zie de dingen die ze moeilijk vinden. Zie de dingen die ze lastig vinden. Zie vooral ook de dingen waar ze super bij van worden. Waar hun hart van in de fik gaat. Dan ga je winnen en zij ook. Dan ontstaat er iets magisch.

Ga daar mee aan de slag. Maakt echt verbinding. Vanuit nieuwsgierigheid vanuit verwondering. En ja ik weet dat je het mega druk hebt. Dat je te weinig tijd hebt voor alles wat je moet doen op een dag. Ik weet het. Ik voel het. Ik hoor het. Ik zie het ook. Dat je hard werkt. Ploetert. Stop daar dan mee. Ga in verbinding. Herstel je contact. Dan gaat de rest ook beter. En is dat fijn? Nee waarschijnlijk niet op de korte termijn. Is dat eng? Ja waarschijnlijk wel. Moet je daarvoor langs je eigen shit? Ja waarschijnlijk wel. Maar word je dan een moeder die echt impact heeft. Kids laat vliegen? Een onvergetelijke relatie met ze heeft? Waar kinderen zich veilig voelen. Helemaal zichzelf kunnen zijn.