Onze zoon van toen 4, die in maart begon in de kleuterklas. Het was na twee weken duidelijk dat het te veel voor hem was. De eerste twee dagen gingen super goed op school. Maar, als hij thuis was huilde hij veel. Was hij veel boos. Wat ook zijn weerslag had op ons. Ieders lontje werd korter en korter. We voelde aan alles dat het te veel was.

Hij ging weer in zijn broek plassen en lag iedere avond bij ons in bed. De derde dag kreeg hij koorts dus de rest van de week bleef hij thuis. De week erna ging hij weer met frisse moed naar school. Hij deed het heel erg goed zei de juf; laat zich al horen, kijkt veel maar doet ook al mee. Maar het huilen thuis werd erger en ook ontplofte hij om alles, was super moe en kreeg na twee dagen weer koorts…

Ik zag mijn kind worstelen. Hij was nog niet toe aan een klas met 28 andere kindjes. Maar ja, wat dan? En, wat vind de rest van de wereld daarvan…
Ik voelde aan alles dat het beter was om hem te laten stoppen en pas na de zomer te gaan starten. Overleg met mijn man. Hij was het met me eens.
Onze zoon erbij gehaald verteld wat ik zag. Wat ik zag aan zijn gedrag. Het overprikkelen en alle signalen die erbij hoorden. We vertelde hem dat we dachten dat hem zou helpen als hij thuis zou blijven en weer naar de peuterspeelzaal zou gaan.

Een zucht vanuit zijn tenen. “Ja dat wil ik mam.”

De volgende dag ben ik naar zijn juf gegaan en heb haar verteld dat hij pas na de zomervakantie weer terug zou komen. Dat had ze nog nooit meegemaakt?! Ze was echt verbaasd, juist omdat hij het zo ontzettend goed deed in de klas. Zij had niets aan hem gemerkt.

Dat gaat meestal zo. Kinderen doen het op school heel goed, thuis komt alles eruit. Met alle gevolgen van dien. Voor het hele gezin. Je kind loop t op zijn of haar tenen want aanpassen kunnen ze als de beste maar dat kost zoveel; dat je thuis een onhandelbaar kind hebt. Hoe langer het duurt hoe ongezonder de emoties en het daarbij horende gedrag is.

Het is mijn missie om bij te dragen aan een gezonde leefomgeving van hoog sensitieve kinderen en dat kan op 3 vlakken misgaan. Bij het kind zelf, op school of binnen het gezin. Alle drie de vlakken kunnen dingen ontstaan waardoor de spanning oploopt en het ongezonder wordt. Soms zie je kinderen letterlijk ziek worden maar vaak uit het zich in intense emoties en het daar bij horende intense gedrag.
Wat voor iedereen belastend is, je steeds vermoeider wordt en daarbij ook het humeur en je eigen emoties sterk beïnvloed worden.

In mijn boek intense emoties boven water komen juist die intense emoties aan bod want vaak is het een grootte emotie soep. De uitdaging van hoog sensitieve mensen zo blijkt uit recent wetenschappelijk onderzoek van Elke van Hoof.

Juist met die intense emoties om leren gaan, begrijpen dat het er in je hoofd anders aan toe gaat wat intense emoties veroorzaakt, ander gedrag geeft en dat jouw gedrag en emoties invloed hebben ook op je kind.

Het is kiezen HOE je met die intense emoties om wil gaan. Begrijpen dat ze allemaal een functie hebben helpt vaak al heel erg veel. Heb je mijn boek nog niet? Bestel ‘m dan hier.